Dwupoziomowe mieszkanie znajduje się na Nowym Majdanie na ostatnim piętrze nowoczesnej kamienicy. Przestronne mieszkanie utrzymane w minimalistycznym stylu, z którego ogromnych okien roztacza się widok na Zatokę Fińską, składa się z przedpokoju przechodzącego w długi korytarz, który otwiera się na prawo na rozległy salon, a na jego końcu znajdują się drzwi do sypialni. Kuchnia jest skromna, a przy wejściu znajdują się drzwi prowadzące do skromnego gabinetu.

Skromne, dwupokojowe mieszkanie znajduje się na trzecim i najwyższym piętrze kamienicy położonej niedaleko Ministerstwa Magii. Przez duże okna wpada do środka spora ilość naturalnego światła przez co mieszkanie wygląda dużo cieplej i przytulniej. Dość nowy budynek jest czysty i zadbany, a jego lokatorzy nie sprawiają problemów. Ograniczona przestrzeń w mieszkaniu nie stanowi jednak żadnej przeszkody do odpoczynku po ciężkim dniu.

Mieszkanie umiejscowione jest w jednej ze starszych kamienic, której fasada od lat błaga o renowację. Średniej wielkości, łatwe do utrzymania porządku przez brak niepotrzebnych elementów dekoracyjnych i utrzymane w ciemnych, neutralnych barwach. Z okien rozciąga się widok na nabrzeże. Często pod drzwiami pojawiają się różne, podejrzanie wyglądające osobistości, natomiast nikt nie zakłóca spokoju sąsiadom, ani nie demoluje klatki schodowej – Idriz o to zadbał.

Jedna z najmłodszych kamienic postawionych na obrzeżach centrum Petersburga, ciesząca się umiarkowaną popularnością przez współczesne podejście do rozwiązań architektonicznych. Połączenie elegancji z nowoczesnością raczej nie zyskuje uznania w oczach przybyłych mieszkańców, ale idealnie wpasowało się w gusta Iriny Bukhariny, która ceniąc sobie spokój od kilku lat zajmuje jedno z najbardziej obszernych mieszkań na ostatnim piętrze.

Czteropiętrowa kamienica znajdująca się niedaleko Ogrodu Aleksandrowskiego. Jasna fasada budynku jest ozdobiona dość skromnie. Okna wychodzące na północ i wschód gwarantują mnóstwo światła z samego rana. Wchodząc przez wysokie, podwójne drzwi z lakierowanego drewna, dostaje się na długi korytarz i schody prowadzące na wyższe piętra; wnętrze klatki utrzymane jest w stonowanej kolorystyce, a jedynymi ozdobami są rośliny. Lokum Leny znajduje się na ostatnim piętrze.

Mieszkanie Lva Abramova znajduje się w jednej z malowniczych kamienic przy Ulicy Eufrozyny Wielkiej, nieopodal fontanny. Bez wątpienia nie wlicza się do największych w dzielnicy; skromne choć klimatyczne, o wyważonej przestrzeni, wydaje się jakby przeczyć pozorom roztaczanym przez właściciela – człowieka, który łapczywie korzysta z życia. Po wejściu do przedpokoju, widać drzwi do salonu, sypialni, łazienki oraz niedużej kuchni.

Wygodne czteropokojowe mieszkanie, do którego Mikhail przeprowadził się po rozpoczęciu pracy w szpitalu. W całym mieszkaniu półki uginają się pod ciężarem książek, a na ścianach wiszą obrazy i rodowe pamiątki, które dostał w prezencie od ojca. Abramov przyjmuje gości w salonie, pracuje w pokoju gościnnym przerobionym na gabinet, a noce spędza w przytulnej sypialni. Jest pedantem, więc wszędzie panuje nienaganny porządek, a rzeczy zawsze są na swoim miejscu.

Jasna, czteropiętrowa kamienica wznosi się nieopodal Mikhaylovskiego Skweru. Po przejściu przez wielkie, ozdobne drzwi należy udać się na samą górę, gdzie poddasze zostało przystosowane do warunków mieszkalnych. Piotr nie jest jedynym czarodziejem zamieszkującym to miejsce. Mimo dzieciństwa w pałacu, darzy szczególnym sentymentem kilka pokoi, których dorobił się swoją ciężką pracą w Hotynce. Kamienica jest widoczna dla mugoli do drugiego piętra.

Położone na poddaszu jednej ze starszych kamienic, jest wariacją na temat loftu – dużej przestrzeni wydzielonej z początkowo znacznie bardziej ciasnego, tradycyjnego mieszkania. Po wyburzeniu kilku ścian z pierwotnego rozkładu pozostały jedynie dwie sypialnie i łazienka, cała reszta stała się zaś otwartym pomieszczeniem łączącym w sobie funkcje kuchni, salonu i przedpokoju. Mimo to, za nowoczesnym podejściem nie poszła nowoczesność dekoratorska.