Magdalino, cudowna, powiedz mi przecie, któż najukochańszy w Twoim świecie? Zawsze chciałam być taka jak Ty, spokojna, rozważna, piękna, kochana. Stanowisz barierę dla moich wszechogarniających planów ratowania świata. Tkwisz w sekundzie zawieszenia niczym jaskółcza mama, będąc dozgonnie w moim sercu zapisana!

Grusho, stworzenie najmilsze, czemu tak nakrywasz swe uczucie sowicie? Jesteś przecie piękna, mądra, masz niebiański głos, powiedz kochanemu kim jest dla Ciebie, że on najważniejszy o świcie! Będę Cię wspierać po wsze czasy, oddając dozgonną wiarę w szekspirowskie poematy!

Do uzupełnienia jak wymyślę rymy.

Enverze, wspaniały, czemuś ukochanych opuścił? Czy nie lepiej Ci zostać, niż słyszeć ''powrócił''? Jesteś tak oczytany, zwiedziłeś cały świat. Tyś moim specem od francuskich dam i międzynarodowych ram! Będę Cię witać po każdym powrocie, lecz proszę, zostań choć chwilę w kawiarnianym gronie!  

Antonie najmilszy, nie chowaj urazy! On warty twych uczuć, nie skazy! Tyś najlepszym z alchemii kompanem, pamiętam jak dziś, zabawy z propanem! Żeś mnie prawie poparzył, w tej siódmej klasie, lecz nie chowam urazy, boś kochany i z uśmiechem Ci do twarzy! Mam zamiar Cię rozśmieszać, póki dane mi będzie z wiedzy medycznej głosić orędzie!

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Suspendisse aliquet iaculis enim vel facilisis. Aenean lacus libero, porta eget lacinia nec, porttitor eget lacus. Nam pharetra aliquam imperdiet. Vivamus tristique interdum ante quis rutrum. Nullam nulla nibh, adipiscing ut tincidunt eu, tincidunt a ipsum. Nulla egestas risus ut nisi.