Patrzyła, jak jej zaklęcie przebija się przez taflę. Widziała, jak trafia w samego Feliksa, który, mogłaby przysiąść na wszystkie swoje ukochane kolie, na moment zzieleniał na twarzy. Kolejne zaklęcie już nie trafiło w niego, a w posążka, bo nic nie wskazywało na to, żeby zabrakło mu tlenu w płucach. A szkoda. Chętnie zobaczyłaby, jak zapiera mu dech na jej widok. Chociaż raz.
Z tej ekscytacji nie słyszała nawet, jak jej własny posążek rozbija się na tysiące kawałeczków w wyniku jego trafionego zaklęcia. Przecież to nie było ważne. Ważne było to, że żadne z rzuconych przez niego zaklęć nie dotarło do niej. Dzięki temu mogła stać z uśmieszkiem pełnym satysfakcji i obracać w palcach różdżkę, jak gdyby nigdy nic.  
Zgodnie z panującą etykietą, ukłoniła się przed nim po pojedynku, ale ciężko jej było powstrzymać swoją mimikę przed pełnią samozadowolenia. Tak, była z siebie dumna. Nie można jej było przecież za to winić. Była najmłodszą uczestniczką tejże konkurencji i doszła aż do finału. Nawet jeśli teraz przegra, to nikt nie będzie widział porażki w idealnie skrojonym garniturze, a po prostu czarownicę, której brak umiejętności można było łatwo zrzucić na jej młodość. I tak przecież pokonała Dolohova.
Stanęła w wyznaczonym przez sędziego miejscu i ukłoniła się przed czarownicą stojącą naprzeciwko. Yulia. Nie znała jej, lecz wiedziała, że to ona jest faworytą tłumu zebranego wokół podestu. Ciężko się temu dziwić. Nie dość, że piękna to jeszcze wystarczająco mocna, by dotrzeć do finału. Antonina jednak nie kontemplowała zbyt długo nad urodą przeciwniczki.
- Meziere – rzuciła szybko, licząc na to, że na chwilę odbierze mowę pannie Sharapovej.
- Iertare – dodała jeszcze, byleby jak najszybciej wykorzystać swoje dwa zaklęcia.

The member 'Antonina Bukharina' has done the following action : Kostki

---

'k50' : 1, 3

Jedno z zaklęć nie wyszło jej dokładnie tak, jakby tego chciała, ale nie mogła narzekać, skoro ostatecznie osiągnęła oczekiwany rezultat i wyeliminowała swoją przeciwniczkę z turnieju. Schodząc z podestu pogratulowała jej jeszcze, zupełnie szczerze, bo przecież ich pojedynek był wymagający i niewiele brakło, by to Rodionova zagrzała miejsce w walce finałowej. Niestety nie miała czasu, by uważnie przeanalizować wszystkie potknięcia. Króciutką przerwę przeznaczyła na odpoczynek i regenerację sił, a zaraz po tym została wezwana przez organizatora do kolejnego starcia z niejaką Antoniną Bukhariną, która pozbawiła szans na zwycięstwo tego młodziutkiego chłopaka… Feliksa. Skoncentrowana na swoim zadaniu nie widziała niestety jej występu, a tym samym nie była pewna, czego może się po niej spodziewać. Czy ma doświadczenie w tego rodzaju turniejach? Które czary należą do jej ulubionych? I tak nie potrafiła odpowiedzieć sobie na te pytania, więc postanowiła dać z siebie wszystko, mając nadzieję na pomyślny rezultat. Marzyła o wygranej, ale i tak była już z siebie dumna. Wszak nie odpadła w pierwszej rundzie. Nie zrobiła również niczego głupiego, przez co byłoby jej wstyd przed publicznością. Wręcz przeciwnie, kibicie wiwatowali na jej cześć, dzięki czemu zaczęła wierzyć, że jej umiejętności nie poszły w niepamięć. Powinna chyba częściej je pielęgnować.
Stanęła na podeście, podobnie jak wcześniej, życząc oponentce powodzenia, a następnie oczekiwała na gwizdek sędziego zwiastujący rozpoczęcie pojedynku. – Zaputy. – Tuż po sygnale rzuciła pierwsze z zaklęć, chcąc uniemożliwić kobiecie skutecznie wyprowadzenie ciosu. – Usonora. – Postawiła zaraz na drugi z czarów, którego nie używała tak często. Nie wiedziała dlaczego sobie o nim przypomniała, może odezwał się w niej jakiś instynkt, coś podpowiadało jej, że właśnie ten atak będzie właściwym. Intuicja miała jednak to do siebie, że o ile często bywała pomocna, tak niekiedy mogła również sprowadzić na manowce. Jak będzie tym razem?

The member 'Yulia Sharapova' has done the following action : Kostki

---

'k50' : 25, 8

Kto by się spodziewał, że to dwie mądre ślicznotki przejdą do finału? Kątem oka mogłyście zobaczyć, jak ludzie stawiają zakłady, droczą się ze sobą, która z was wygra, choć większość milcząco wpatrywała się na wynik starć. Ty, Yulio zobaczyłaś znajomą twarz z sądu, która zresztą ci pomachała. Spodziewałabyś się tutaj kogoś znajomego? Za to ty, Tosiu, widziałaś, że kibicuje ci Zlata, która pokazała ci uniesionego kciuka. Obie więc możecie poczuć wsparcie od przyjaznych wam dusz.
O dziwo obie rzucałyście same udane zaklęcia, choć niektórzy pewnie mogli mieć wątpliwości, czy to możliwe. W poprzednich waszych walkach w końcu nie było tak kolorowo. Twój pierwszy czar, Antonino, trafił bezbłędnie Sharapovą powodując u niej trzysekundowe odebranie mowy - oczywiście ze względu na barierę, inaczej inkantacja na pewno miałaby silniejsze działanie. Za to drugie zaklęcie przyjęła na siebie kamienna figura, która jak wcześniej w takim wypadku upadła jak nieżywa, choć oczywiście ciężko było ją nazwać żyjącą istotą.
Za to ty, Yulio, również rzuciłaś skuteczny czar, który dał podobny efekt do tego, co ten Bukhariny - i ze względu na barierę trwał równie krótko. Można by było w normalnych warunkach powiedzieć, że znokautowałyście się wzajemnie. Kolejna inkantacja również przeszła przez barierę osłabiona, przez co Tosia poczuła się tylko troszkę dziwnie, ale na krótko.
Widownia będąca pod wrażeniem tej wspaniałej walki zaczęła klaskać, a Komar Ivanov dał wam chwilę na wytchnienie. Kiedy upewnił się, że wszystko z wami w porządku podniósł rękę i opuścił ją szybkim ruchem wraz z gwizdnięciem.
Czas na rundę drugą. Powodzenia moje drogie i niech wygra lepsza!

Każdy z was wykonuje kolejne dwa rzuty kością k50. Tak jak poprzednio, prosimy rzucać same czary ofensywne.

Termin odpisu: 23.07., 22.00.

Przez chwilę poczuła, jak język nie współgra z jej umysłem. Chciała przecież rzucić zaklęcie, była mocno skupiona nad tym, żeby było wystarczająco mocne, by przebić się przez barierę, ale wiedziała, że została trafiona. Nie mogła sobie pozwolić na irytację, bo to wybiłoby ją ze skupienia. Dlatego znów probowała wydobyć z siebie głos i tym razem okazało się to skuteczne. Patrzyła, jak posążek przeciwniczki pada na ziemię. Nie usłyszała jednak, jak się rozbija. Usłyszała zamiast tego hałas, nieznośny hałas, który sprawił, że musiała przyłożyć na chwilę dłonie do uszu, a on tak szybko jak się pojawił, tak szybko znikł. Wzięła głęboki wdech i rozejrzała się wokół.
Oklaski wybrzmiały w jej głowie, a ona sama nie była do końca pewna, czy są zasłużone. Obie trafiły, obie celnie. Obie wciąż miały szansę na wygraną, a prawdę mówiąc, niewielu spodziewało się takiego obrotu sprawy. Wszyscy dotychczas zgodnie obstawiali pannę Sharapovą jako zwyciężczynię. Pewnie sama Antonina gdyby mogła, to postawiłaby na swoją konkurentkę kilka rubli. Nie zamierzała się jednak poddać, ani zejść ze sceny zmiażdżona przez bardziej doświadczoną czarownicę. Zamierzała walczyć tak długo, jak to tylko możliwe. Poddanie się nie było opcją dla Bukhrariny. W tłumie wyłowiła swoją złotowłosą towarzyszkę i zobaczyła jej uniesione do góry kciuki. Posłała jej delikatny uśmiech, zanim wyprostowała się, przeniosła wzrok na Yulię, a potem na sędziego.
Dźwięk gwizdka oznajmił wszystkim kolejną rundę, a Tonya od razu postanowiła skorzystać z zaklęć, których do tej pory nie użyła:
- Peniye – może dane będzie wszystkim usłyszeć, jakiego rodzaju muzyki lubi słuchać Sharapowa.
- Krutina – wiedziała, że nawet jeśli przebije się przez tarczę, to zaklęcie weźmie na siebie posążek. Chciała widzieć, jak się tłucze, żeby mieć pewność, iż przebiła się przez warstwę ochronną.

The member 'Antonina Bukharina' has done the following action : Kostki

---

'k50' : 16, 17

Pojedynek z pewnością wyglądał atrakcyjnie dla samych kibiców, zważywszy na fakt, że obie skutecznie rzucały swoje zaklęcia. Walka była niezwykle wyrównana i póki co trudno było zapewne wskazać zwyciężczynię. Mimo tego Yulia nie do końca była zadowolona ze swojego występu. Wiedziała, że stać ją na więcej, a jej ataki nie były wystarczająco szybkie i silne. Nie była jednak pewna, co jest tego przyczyną, czy zmęczenie po pierwszym starciu, czy może brak pełnego skupienia. Wokoło sporo było przecież dekoncentrujących czynników, choćby pod postacią głośnych okrzyków i oklasków ze strony widowni. Nie chciała jednak tłumaczyć ewentualnego niepowodzenia tymi odgłosami. Czarodziej powinien być bowiem odporny na podobne niespodzianki. Pomyślała jednak, że winna częściej uczestniczyć w takich turniejach. Dawno nie walczyła w końcu z nikim na różdżki, a chociaż nadal pamiętała wiele ofensywnych czarów, tak z pewnością straciła część umiejętności, które kiedyś były dla niej czymś oczywistym. Niewątpliwie wydałoby popracować nad refleksem.
Po wzajemnym nokaucie przymknęła na króciutką chwilę powieki, a kiedy znów je otworzyła, przyjrzała się swojej przeciwniczce, wyczekując na sygnał sędziego. – Siritiri. – Rzuciła wreszcie pierwsze zaklęcie, kurczowo ściskając różdżkę. Oślepienie Bukhariny mogłoby jej dać sporą przewagę, jeśli tylko jej atak dosięgnąłby kobietę wcześniej. – Ismesti. – Dodała zaraz po tym, wybierając czar wywołujący silne torsje, które znacznie utrudniały, o ile nie uniemożliwiały dalszą walkę. Nadal wierzyła, że ma szanse na wygraną i nadal pragnęła zdobyć upragnione pierwsze miejsce, ale musiała przyznać, że jej oponentka równie efektywnie posługiwała się swoją różdżką, a o ostatecznym wyniku tego pojedynku mogły zadecydować detale. W razie przegranej nie zamierzała siebie obwiniać. Była bowiem święcie przekonana, że dała z siebie wszystko, a czy to wystarczy? Oby, ale nawet jeśli nie, poprzysięgła sobie, że za rok również zgłosi swój udział i do tego czasu poprawi wszelkie mankamenty, jakie zdążyła już zauważyć w swojej postawie.

The member 'Yulia Sharapova' has done the following action : Kostki

---

'k50' : 46, 22

Trzeba przyznać, że emocje aż wrzały. Zrobiłyście prawdziwe show, w którym aż do końca nie było wiadomo, która z was ma większe szanse wygrać. Ale w końcu zwycięzca, a właściwie zwyciężczyni, może być tylko jedna.
Oba zaklęcia rzucone przez ciebie, Antonino, trafiły w cel. Pierwsze, osłabione przez barierę, spowodowało, że Yulia Sharapova stojąca w oddaleniu na wprost ciebie nie mogła się powstrzymać przed zanuceniem ostatnio słyszanej melodii, co przeszkodziło jej w skutecznym rzuceniu pierwszego zaklęcia. Oczywiście samego nucenia nie usłyszałaś, ale z ruchu warg przeciwniczki widziałaś, że nie mówi konkretnych słów, a do tego kolejne zaklęcie jej nie wyszło. Mogłaś to uznać za sukces. Drugie nie miało już tak spektakularnego efektu, bowiem mimo bariery, dla bezpieczeństwa Sharapovej przyjął je na siebie posąg, którego inkantacja podrzuciła metr do góry, a on sam przekręcony za pomocą magii upadł na głowę. Twoje ataki były jednak okraszone pełnym sukcesem i nie zdziwię się, jeśli rodzina będzie z ciebie dumna.
Za to u ciebie, Yulio, doszło niestety do potknięcia. Mimo twoich wysokich umiejętności zaklęcie oślepiające było za słabe, aby przebić się przez barierę, przez co straciłaś cenny punkt. Z drugiego jednak mogłaś być jak najbardziej dumna, bowiem trafiłaś swoją przeciwniczkę, którą na chwilę i wyraźnie zemdliło. Poprzednie zaklęcie jednak przesądziło wynik.
Całą czwórką mogliście odebrać swoje nagrody, a wam, finalistkom, zrobiono nawet ruchome zdjęcie z medalami, które dostałyście na pamiątkę. Ostatecznie jednak, mimo słabego początku, zwyciężyła Antonina Bukharina. Oklaski wybuchły na twoją cześć, parę osób wyraźnie niezadowolonych straciło swoje ciche zakłady, a z widowni o dziwo wyłoniła się twoja matka, która złożyła ci szczere gratulacje. Chyba już nie była taka zła.

Wszyscy z tematu

Podsumowanie będzie jeszcze dziś.