Zależy ci bardziej niż jesteś to skłonna przyznać nawet sama przed sobą. Zależy ci szalenie na uwarzeniu każdego z trzech eliksirów, jakie przygotowano specjalnie z myślą o Nowoleciu. Zależy ci – ponieważ nieczęsto zdarzają się okazje, by bez większego uszczerbku na funduszach zdobyć nowe mikstury – nawet jeżeli, jak w tym przypadku, niekoniecznie spełniają stricte lecznicze wymagania; nawet jeśli daleko im do typowych, podręcznikowych medykamentów. Nie jesteś wybredna, w twoim przypadku nie możesz być, każdą okazję przyjmujesz z szeroko otwartymi ramionami, szczególnie jeśli możesz pogodzić przyjemne z pożytecznym.
Postanowiłaś nie marnować czasu na zastanawianie się, gdzie powinnaś udać się w pierwszej kolejności, zdając się po prostu, jak zawsze, jak w każdym przypadku wymagającym podejmowania szybkich, konkretnych decyzji, na instynkt, w drodze po składniki eliminując kolejne miejsca, w których woreczki z ingrediencjami nie mogłyby zostać ukryte. Nie spieszysz się jednak z przyglądaniem otoczeniu, z próbą wyłuskania z otaczającej cię palety barw jakiegokolwiek elementu, który nie pasuje do całości, który jak cierń wybija się z uporządkowanego chaosu architektury zwierzyńca. Odnalezienie pierwszej saszetki ze składnikami wydaje ci się podstępnie zbyt łatwe – po drugiej i trzeciej nie masz już co do tego żadnych wątpliwości, kiedy okazuje się, że wśród upolowanych ingrediencji nie znalazła się jeszcze jedna, dzięki której mogłabyś bez mrugnięcia okiem uwarzyć Eliksir Wodnika. Zaniechujesz jednak pomysł zostawania w tym miejscu dłużej niż powinnaś; może później znajdzie się ktoś, kto miast tataraku natrafił na żyłę złota w postaci wodnikowych łusek i nie będzie miał obiekcji, by dokonać uczciwej wymiany składnikami. Czas ruszać w dalszą drogę.

Riel z tematu

The member 'Riel Vankeeva' has done the following action : Kostki

---

#1 'Eliksir Wodnika' :


--------------------------------

#2 'Eliksir Wodnika' :


--------------------------------

#3 'Eliksir Wodnika' :

Tym razem poszukiwania wydawały się iść nieco sprawniej. Może to dlatego, że pierwszy raz miałem już za sobą i wiedziałem, przynajmniej mniej więcej, czego szukać. Owszem, woreczki zlewały się z otoczeniem, ale ich kształt zdradzał je uważnemu oku. Nigdy nie uważałem się za bardzo spostrzegawczego, ale jeśli na wejściu znalazłem jeden ze składników, to chyba świadczyło o mnie całkiem dobrze. Powoli zaczynało mi brakować miejsca w rękach, żeby pomieścić wszystkie znaleziska, dlatego liczyłem na to, że jak najszybciej dostanę pozostałe dwie ingrediencje. Niestety, nie poszło to zgodnie z planem, co zrozumiałem, gdy podniosłem trzeci woreczek i zobaczyłem w nim jeszcze więcej łusek wodnika. Co za pech.
Pozostało pytanie: jak długo chciałem jeszcze spędzić na szukaniu odpowiednich składników, żeby nadal wyrobić się z uwarzeniem eliksirów do ustalonego z Rumą czasu. Nie chciałem w końcu kazać jej na siebie zbyt długo czekać – nie dość, że Niki bywał niecierpliwym dzieckiem (ma tylko trzy lata), to Bistra raczej nie jest… towarzystwem na długie rozmowy. Były siostrami, dlatego rzadko kiedy mówiłem na głos cokolwiek złego o Bistrze, ale moje zachowanie dawało się łatwo odczytać. Ze względu na Rumianę i tylko z tego powodu tolerowałem obecność jej siostry w naszym życiu, oczywiście nie w dużych dawkach. Powiedziałbym, że wypracowaliśmy w tej kwestii kompromis pomiędzy czasem a częstotliwością.
Podjąłem decyzję, że należało już pójść do Galerii Fontann i zobaczyć, czy inni uczestnicy tego wydarzenia mieli więcej szczęścia co do różnorodności składników. Logicznie rozumując, reszta ingrediencji musiała się gdzieś podziać, więc o ile nie leżała nadal w woreczkach, została już podniesiona przez kogoś innego. Opuściłem zwierzyniec.

Ovdei z tematu do Galerii Fontann

The member 'Ovdei Kuragin' has done the following action : Kostki

---

#1 'Eliksir Wodnika' :


--------------------------------

#2 'Eliksir Wodnika' :


--------------------------------

#3 'Eliksir Wodnika' :

Zostało mu ostatnie miejsce do poszukiwań, nim spróbuje swoich sił w wymienianiu się składnikami oraz alchemii. Mimo wszystko czuł, że w samodzielnym robieniu eliksirów jest tak słaby, że będzie koniecznie potrzebował pomocy alchemika i to nie był żart - Rodion od szkoły nie ruszał tego tematu, a i tak leciał na najniższych możliwych ocenach, które pozwalały mu zdać do następnej klasy. Miał nauczkę, by wziąć się za ten temat.
Zwierzyniec ze wszystkich odwiedzonych lokacji podobał mu się najbardziej - blisko natury, zwierzęta, także magiczne, może jakieś rzadkie okazy do złapania. W innych okolicznościach mógłby być nawet w swoim żywiole. Tym razem jednak, kolejny raz szukając składników jedynie się męczył. Miał trochę dość tej zabawy, ale nie zamierzał odpuścić tak łatwo. Nic dziwnego, że dzięki tej zawziętości koniec końców w paśniku znalazł rutę. To było całkiem sprytne i nieoczywiste miejsce na taki woreczek.
Następnie skupił się na szukaniu wokół drzew. Tu jednak tak bardzo nie miał szczęścia, że prawie zrezygnował w nieodpowiednim momencie, bo gdy już miał zmienić miejsce zainteresowania znalazł kolejną sakiewkę, a w niej dwie łuski wodnika. Musiał przyznać, że to całkiem niezły łup był. Zostało mu znaleźć - dajcie bogowie! - tatarak.
W głębi lasu prawie się zgubił. Na szczęście miał w miarę dobrą orientację w terenie, także z racji zawodu i dość szybko odnalazł drogę powrotną. Już miał zrezygnować z poszukiwań brakującego składnika uznając, że teren został wyczyszczony przez innych, dzielnych poszukiwaczy, kiedy trafił na to, czego tak szukał. Szybko schował woreczek do reszty i wesolutki zaczął truchtać do Galerii Fontann. Szkoda było mu czasu.

Rodion z tematu do Galerii Fontann

The member 'Rodion Morozov' has done the following action : Kostki

---

#1 'Eliksir Wodnika' :


--------------------------------

#2 'Eliksir Wodnika' :

Vandę powoli zaczynały już nudzić te wszystkie „zbieraniny”. I nie chodziło już o to, że nudziło ją przeszukiwanie miejsc nieznanych, bo raczej frustrowało ją to, że po raz kolejny musiała schylać się po coś, co jakby nie patrzeć – swoim wizerunkiem ją trochę oszukało. Oczywiście – właśnie na tym polegała ta zabawa, ale w miejscach takich jak to, wśród zwierząt, które pozostawiały po sobie często nieprzyjemnie pachnące płyny ustrojowe czy nawet odchody – Vanda trochę zaniemogła.
- Mam nadzieję, że nic mnie tu nie użre ani nie kopnie – zaśmiała się do wuja, gdy to razem paradowali przez Zwierzyniec. Chekhova kilka razy trąciła butem coś, zanim się do tego schyliła. Właściwie – zwykle po prostu wzrok ją oszukiwał. Nie inaczej było tym razem.
Ale po pewnym czasie, podczas przechadzania się wśród lokalizacji, zauważyła coś, co okazało się nie być ułudą – dwa woreczki wypełnione rutą. Niby fajnie, ale czy ten jeden składnik potrafił ją w tym momencie ucieszyć? Sama nie wiedziała. Nie znała się na warzeniu eliksirów praktycznie wcale. I to autentycznie, nie kłamała – wiedziała o tym cały guzik, czyli tyle, że da się to robić i że pewnie przypomina to trochę gotowanie.
Straciwszy na kilka chwil z oka Juraja, sama podjęła się dalszych poszukiwań. W końcu wątpiła, by wuja znalazła wolniej niż jakieś poukrywane, maciupeńkie woreczki ze składnikami. Boss w końcu nie był chucherkiem, a i nie był też niski, tak jak była ona.
Gdy już znalazła coś kolejnego, nawet nie chciało się jej rozsupływać łupu. Miała zamiar po prostu podejść do szczęśliwie odnalezionego Chekhova i zapytać:
- Udało się coś znaleźć? – a gdy pytanie to zadała, podsunęła wujowi swoje woreczki. – Cokolwiek z tego będzie?
Chciała, by mężczyzna przeanalizował ich znaleziska i wydał werdykt.

The member 'Vanda Chekhova' has done the following action : Kostki

---

#1 'Eliksir Wodnika' :


--------------------------------

#2 'Eliksir Wodnika' :


--------------------------------

#3 'Eliksir Wodnika' :

Juraj po prawdzie brał w tej zabawie udział tylko dlatego, że liczył na pozyskanie ciekawych eliksirów. Nie miał na nie oczywiście gwarancji, w sensie czy je dostanie, ale przecież kto nie próbuje ten nie ma, czyż nie? Najwyżej straci trochę czasu, jakoś nie było mu szkoda. Przynajmniej na jakiś czas mógł się zająć czymś innym niż rodzinne interesy.
Zwierzyniec nie był najczystszym miejscem na terenie Pałacu Sprawiedliwości, ale ciężko oczekiwać czystości od takiego prawie że dzikiego terenu. Ale przynajmniej było ładniej. A na pewno lepiej niż na blokowiskach i chruszczowkach, na których to placykach z trzepakami się wychowywał.
Na słowa Vandy aż się uśmiechnął pod nosem. - Na twoim miejscu najbardziej obawiałbym się kleszczy i komarów. Podejrzewam, że tutejsze zwierzęta są przyzwyczajone do ludzi i nie atakują. No, chyba że dasz im powód - wzruszył radośnie ramionami, jeśli można to tak określić.
Chekhov nie trącał rzeczy, które podejrzewał o bycie woreczkami butem - na nie wydał za dużo pieniędzy, by chciał nimi ryzykować. On sobie wziął dłuższy kij znaleziony po drodze. Kiedyś by za każdym razem się schylał albo kucał, na stare lata wolał jednak w miarę możliwości się oszczędzać. W ten sposób znalazł tatarak i aż trzy łuski wodnika.
Dopiero po tym zorientował się, że rozdzielił się z bratanicą. Ta jednak szybko go znalazło. - Udało - przyznał. Potem porównał co mają. - Myślę, że jak połączymy siły to będzie na jeden eliksir. Chyba że uda się z kimś wymienić. Ja jeszcze pójdę w jedno miejsce - mrugnął do krewnej. - Na pewno nie chcesz monety?

Z tematu (Vanda do Galerii Fontann, Juraj do Parku Angielskiego

The member 'Juraj Chekhov' has done the following action : Kostki

---

#1 'Eliksir Wodnika' :


--------------------------------

#2 'Eliksir Wodnika' :

Kobieta oddaliła się bez żalu od męskich towarzyszy, choć wcale nie czuła się tam niechciana. No dobra, czuła, ale głównie przez atmosferę między nią a Artemim. Nie widziała jednak powodu, by się wtrącać w tą relację - zamiast tego wolała domyślić się co ich łączy. Żeby jednak nie wzbudzać podejrzeń, że zbyt interesuje się życiem swojego szefa musiała jeszcze czasami się od nich odczepić i zająć swoim żywotem licząc na łatwe ofiary.
Zwierzyniec przypomniał jej zagubienie w lesie na Turach, gdy próbowała skutecznie upolować jaroszka, marząc o złożeniu go w ofierze bogom, co zresztą się nie udało. Wstyd. Dlatego postanowiła nie wchodzić bezmyślnie w głąb obawiając się tego, co ją tam spotka. Szukała na obrzeżach zwierzyńca, szczególnie w górkach śniegu przy płocie. To dało efekty - wpadła na woreczek z rutą. Zadowolona schowała go i poszła dalej. Sprawdziła też czy coś nie uchowało się przy paśniku i też prawie utrafiła, bowiem ktoś ukrył prawie niewidzialny woreczek pod nim. Mironova znalazła w nim dwie łuski wodnika. Zadowolona pokręciła się przy drzewach na obrzeżach, jednak zła nie mogła nic znaleźć. Dopiero zaglądając do dziupli odkryła jeszcze jeden woreczek. Nie zaglądając do środka by nie tracić czasu ruszyła w stronę Parku Angielskiego. Cieszyła się, że udało jej się dobrać ubranie do pogody i mimo takiego czasu przebywania na zewnątrz czuła się dobrze. Ani się nie zgrzała, ani nie zaziębiła. Niespiesznie - w końcu nikt jej nie gonił - odnalazła ścieżkę do miejsca, w którym chciała się znaleźć.
Czas ruszyć na kolejny łów.

Rada z tematu do Parku Angielskiego

The member 'Rada Mironova' has done the following action : Kostki

---

#1 'Eliksir Wodnika' :


--------------------------------

#2 'Eliksir Wodnika' :

lalala

The member 'Anton Gorodecki' has done the following action : Kostki

---

'Eliksir Wodnika' :