Sala Fowizm

Sala Fowizm to nie tylko miejsce przeznaczone dla prawdziwych drapieżników (fr. Les fauves – dzikie zwierzęta, drapieżniki), ale i dla osób, które poszukują dla siebie oderwania od banalnego połączenia kolorów otaczającej ich rzeczywistości, chcących zatopić się w echach buntowniczych odcieni fowistów. To tutaj przełamano wszelkie zasady doboru tonacji, ich żywość oszałamia. A zestawienie czystych barw, ni przynoszące ze sobą tak naprawdę żadnych dramaturgicznych czy intelektualnych znaczeń, stanowi nierzadko jedynie plamy żywych kolorów intensywnie oddziałowujących na zmysły. To tutaj trawa jest czerwona, góry purpurowe, a piaszczyste plaże niebieskie. Na głównej ścianie sali znajduje się reprodukcja jednego z najwybitniejszych obrazów lat fowizmu – „Taniec” samego Henri Matisse’a. Igrając z barwami dominującymi na obrazie – zielenią, czerwienią i błękitem – stoły pociągnięto intensywnie żółtym odcieniem farb, z kolei resztę ścian w pomieszczeniu pomalowano zaś lawendowym kolorem. Na suficie wisi lampa zbudowana z kolorowych szkiełek, mieniąca się feerią barw, które kładą się cieniem także na powierzchni ścian, a światło, które pada zależy od pory dnia i ilości promieni słonecznych wpadających przez okna o pomalowanych na zielono framugach.